....

محبس خویشتن منم از این حصار خسته ام

من همه تن انالحقم کجاست دار خسته ام

در همه جای این زمین همنفسم کسی نبود
زمین  دیار غربت است ازین دیار خسته ام 

کشیده سرنوشت من به دفترم خط عزا
ازآن خطی که او نوشت به یادگار خسته ام

به گرد خویش گشته ام سوار این چرخ و فلک
بس است تکرار ملال ز روزگار خسته ام

دلم نمیتپد چرا به شوق این همه صدا
من از عذاب کوه بغض به کوله بار خسته ام

همیشه من دویده ام به سوی مسلخ غبار
ازآن که گم نمیشوم در این غبار خسته ام

به من تمام میشود سلسله رو به زوال
من از تبار حسرتم که از تباه خسته ام

قمار بی برنده ایست قمار تلخ زندگی
چه برده چه باخته از این قمار خسته ام

کجاست آن زهر عزیز
که نشعه اش همیشگیست
بس که شدم نشعه و باز شدم خمار خسته ام

" اردلان سرفراز "

انصاف...